15 december krijgen we een voorlopige uitslag. Het stukje bot uit mijn heup moet eerst 10 dagen ontkalken en kan dan onderzocht worden op uitzaaiingen. Gelukkig kunnen we een week eerder terecht na een telefoontje van mij. Nu krijgen we eerst te horen of er uitzaaingen zijn in mijn andere organen.
Nee dus!
Wel krijg ik een extra kadootje te horen. In het verslag van de radioloog staat te lezen dat er tijdens het scannen ook een groot myoom in de baarmoeder is aangetroffen. Of wel een vleesboom. Wat we dan nog niet weten maar later te horen krijgen is dat het ene goedaardig gezwel is van 14 cm in doorsnee. Alweer geen klachten dus bij toeval ontdekt! Wat is dat toch met mijn lijf? Let ik niet goed op? Doe ik te makkelijk over allerlei vage pijntjes die ik afdoe als de overgang, of ik ben dik, dus last van mijn buik etc?
Ik kan mijn lichaam niet meer vertrouwen!
Verder is er geen nieuws. ik hoef niet bang te zijn dat er nog een beenmergpunctie gedaan moet worden. Ze hebben aan het stukje bot genoeg. Dat het niet lukt om een beenmerg af te zuigen komt waarschijnlijk omdat ik te dik ben!?
Het grote wachten gaat weer verder.
Ik surf me helemaal gek op het Internet. Ik gruwel van de verhalen maar ik kan het niet laten. We bestellen het boekje van de Lymfeklierkankerstichting. Uitstekende informatie en up-to-date!
ik ga op zoek naar aanvullende hulp. Kan ik iets bereiken met ander eten? Een nieuw voedingspatroon?
21 december gaat voorbij, de datum waarop ik eigenlijk mijn maagverkleining zou krijgen. Ik hou het niet droog. Ik vind het allemaal zo on-eerlijk. Natuurlijk ben ik blij dat de kanker is ontdekt. Natuurlijk zijn we er vlug bij juist dankzij het feit dat ik een maagverkleining wilde! Maar mag ik even rouwen om de droom die om zeep is geholpen?
Dankbaar zal ik later wel zijn maar nu is het vooral allemaal zwaar klo......!
