maandag 3 januari 2011

De oncologie verpleegkundige

Vandaag naar de oncologie verpleegkundige geweest. Vooraf kon ik me er niets bij voorstellen want we hadden al een gigantische informatie map meegekregen en wat moet er dan nog verteld worden!?

Domme vraag.

Het is ongelooflijk waar je allemaal rekening moet gaan houden als je een chemokuur krijgt. Het is natuurlijk puur gif wat je ingespoten krijgt en voor de bijwerkingen moet je dan weer een heel batterij aan middelen slikken.

Het is een flink sterke kuur vooral omdat ze me maar twee weken rust geven tussen de 1e en de volgende kuur. Om sneller te herstellen krijg ik een injectie die er voor moet zorgen dat mijn bloedwaardes eerder hersteld zijn, schrik niet deze injectie kost 1500,- per keer! Wat is Nederland toch mooi dat dit kan!

Een ander gevolg van de chemo is dat mijn weerstand nul wordt en ik vatbaar wordt voor allerlei bacteriën en virussen etc. Daar krijg ik ook weer middelen voor.  Gelukkig maar want de mensen die mij kennen weten dat het huishouden niet mijn sterkste punt is en dat ik normaal gesproken mijn hand niet omdraai voor een bacterie meer of minder :-)

Naast allerlei bijwerkingen waar je niets mee kunt wordt ik natuurlijk ook kaal. Dat is alvast een gegeven en ik heb mijn maatregelen al genomen. Ik heb een paar leuke mutsen, een mooie haarband waar haar aan zit en als je die draagt met een pet zie je er niks van. Ook ga ik een pruik kopen, samen met Kiki, dus als jullie me binnenkort rond zien paraderen met een kop met krullen dan weet je waar het van is. Lief dat ze mee gaat!

Ik heb haar eerste gevraagd of ze het ziet zitten om mee te gaan en dat ziet ze. Eerder al hebben we afgesproken dat ik dingen mag vragen en dat ze eerlijk zal antwoorden of het kan of niet. Ze is 25 en een prachtige sterke lieve meid, die alles voor me over heeft maar ook zij heeft haar grenzen. Ze heeft beloofd die zelf in de gaten te houden en daar kan ik op vertrouwen.

Nog een ontwikkeling die ik niet verwacht had: om te zorgen dat ik de chemo start zonder aanwezige ontstekingen moet ik mijn gebit in orde hebben. Dus morgen ook een spoedafspraak bij de tandarts, bbbrrr.

Ik ben daar niet gek op sterker nog ik heb zelfs een tandarts speciaal voor bange patiënten! . Nou  zijn John en ik best wat in de war de laatste dagen, logisch, maar toen ik hem vertelde dat ik meer opzag tegen de tandarts dan tegen de chemo, verzuchtte John: nou zit je d'r echt effe neffe!

Op naar 5 januari!