Anderhalve week na de laatste chemo mocht ik mijn cadeautje meemaken. Niet alleen omdat het de laatste chemo was maar ook nog voor mijn verjaardag. De kids weten dat ze me geen groter plezier doen dan met zijn allen in een huisje te gaan en tijd met elkaar door te brengen. En dat is precies wat John samen met de kids heeft geregeld. Afgelopen vrijdag hebben we 160 kilometer gereden naar een huisje aan het strand in Renesse.
Een prachtig huisje voor 7 personen waar we met zijn zessen ruim in konden. Schoondochter heeft gezorgd voor de maaltijd op vrijdagavond inclusief een vegetarisch gerecht voor schoonmama. Ik eet nu bijna 3 maanden geen vlees meer, wel vis en heel af en toe kip (1x p/mnd) en het bevalt prima. Ik volg het dr.Houtsmullerdieet waarin vooral aandacht is voor kankerremmende producten en voor producten die je weerstand verhogen. Een en ander met toestemming van een diëtiste!
Het is een prachtig en gezellig weekend geworden, met veel lachen en muziek, lekker eten en geluier. We zijn naar het strand gelopen waar John eindelijk weer eens kon vliegeren. Het lopen was een goede oefening voor de volgende dag toen we 2.4 kilometer hebben gelopen naar de midgetgolf baan. Ook goed gegaan. Zelf had ik aan het eind last van zere voeten, waarschijnlijk omdat mijn voeten dikker zijn dan normaal. Ik hou vanwege de chemokuur en de Prednison veel vocht vast. Ondanks het dieet en mijn weinige eetlust (1200 tot 1600 calorieën per dag) val ik geen gram af en dat komt door het vocht. Nou maar hopen dat het er snel af gaat vanaf nu.
We hebben lekker kunnen kletsen, redelijk kunnen uitslapen en het weer was prachtig. Er is maar één discussie punt geweest: ben ik nou de enige die zich ergert aan die mobiele telefoons waarmee iedereen druk is? Op een gegeven moment was ik de enige die geen apparaat in handen had. Oké, ik heb ook email kunnen checken via de computer van oudste zoon (tien minuten op het hele weekend) maar dat is toch iets anders dan constant kijken of er nog een emailtje of sms-je is. Die discussie ga ik niet winnen vrees ik maar ik blijf het wel proberen. Hoe kun je anders in het hier en nu zitten?!
We hebben het weekend afgesloten met een etentje, ging niet helemaal prettig vanwege de problemen met mijn mond maar het gezelschap maakt dan weer veel goed.
Gisteren (woensdag) voor het eerst sinds 5 januari geen chemokuur ondergaan. Het voelt alsof mijn leven vanaf nu weer kan beginnen. Alsof ik mijn leven weer terug heb. Met een slag om de arm vanwege scan en maagonderzoek, dat wel.
Samen met dochter en vriendin naar de MeeZing bioscoop geweest in Utrecht. Een geweldig evenement waarin je samen met honderden andere bezoekers meezingt met alle liedjes, geluiden maakt en dingen roept naar de personen in de film. Hilarisch en wel helemaal uitgewoond maar ik had het niet willen missen.
Vriendin is langs geweest voor een bak koffie, de huisarts heeft gebeld voor en update, en eindelijk een kop koffie voor Greet de postbezorger!
De eerste weken na de laatste chemo staan dus in het teken van nieuwe energie en nieuw leven!
