Na drie chemokuren is er geen tumor meer te zien!
Beter nieuws hadden we niet kunnen krijgen. Ik had wel verwacht dat er een verkleining zou zijn maar dit is groot nieuws. Door de drie chemokuren is de 11 cm grote tumor niet meer te zien op de PET-scan. De uitslag van de CT scan moet nog volgen maar Dr. Sinnege verwacht daarop geen bijzonderheden.
Het is wel de bedoeling dat ik de chemokuren afmaak. Hij kan niet zeggen wanneer ik genezen ben omdat zoals hij zelf zegt: een zandkorreltje kun je op de scan niet zien en ook niet via bloedwaarden. Het niet meer zien op de PET is voldoende resultaat. Na de 6e chemo, ongeveer 3 weken daarna wordt de laatste scan gemaakt waar hetzelfde uit zal komen : geen kwaadaardige activiteit.
Pffff, het is alsof er opeens weer een toekomst zichtbaar wordt en de wereld een stukje lichter is geworden.
Positief denken is een goed ding maar er blijft altijd 1% twijfel over. Ook die twijfel is nu weg. Ik weet nu waar ik het voor doe al die chemokuren.
Dat ik de moed nog even nodig heb bleek gisteren en vandaag wel.
De scan wordt gemaakt nadat ik een infuus heb gekregen. Ik weet niet wat er fout ging maar ik heb het ziekenhuis verlaten, gisteren, met een dikke blauwe bult waar de naald had gezeten.
Vandaag weer een infuus en die wilde ik dus graag aan de andere kant hebben. Helaas geen ader te vinden. Er is wel een poging gedaan maar niet gelukt. Dus moest het op de plaats van gisteren, die ader was goed zichtbaar. Bij het prikken kreeg ik het gevoel dat ze in mijn bot zat te prikken, wat een pijn en naar gevoel. Een echt tandenbijtertje. Het infuus bleek ook nog niet goed te lopen waardoor de verpleegster vandaag tig keer bij mijn bed moest komen.
Toch, wetende dat het resultaat goed is maakt het veel gemakkelijker te verdragen! Op naar de volgende!
