Ik heb non-hodgkin overwonnen, nu de rest nog. De ene week ben ik er nauwelijks nog mee bezig dat ik ziek ben geweest. De andere week wordt ik er constant mee geconfronteerd.
Zondag- en Maandagnacht slecht geslapen omdat ik voor het eerst, na het krijgen van de chemokuren, op controle moest. Eerst bloed prikken en dan op het spreekuur van de Hematoloog-Oncoloog. ( In het nieuwe Jeroen Bosch ziekenhuis in Den Bosch. Een verhaal apart maar dat een andere keer)
Alles goed! Dat eerst maar vermelden!. Ik heb wel een nieuw medicijn gekregen voor mijn maag omdat die nog steeds niet lekker voelt. Het is een maagbeschermer omdat de oncoloog denkt dat het zuur is waar ik last van heb. Verder geen aanwijzingen dat er nog kankercellen zitten of dat er vergrote lymfeklieren zijn. De volgende controle is over 2,5 maand dus in Augustus weer terug. Gelukkig voor niets zorgen gemaakt. Het schrikbeeld dat de Non-Hodgkin terug kan komen spookt elke dag wel even door mijn hoofd.
Dinsdagmiddag een telefoontje van het UWV. Dit is de uitkeringsinstantie waar ik ben aangemeld vanwege het feit dat ik "ziek uit dienst" ben gegaan. Ik heb gelukkig recht op een ziektewet uitkering al is die dan maar 70% van mijn laatst verdiende loon.
Woensdag een rustige dag op het ziekte front. Wel teleurstelling dat mijn testresultaten bij de sportschool tegenvallen. Mijn hartslag is er op vooruit gegaan, dat wel. Ik ben 5 kilo vet en 4 kilo vocht kwijt. Dat ook. Maar de testresultaten gaven opnieuw als conclusie voor mijn conditie: Zeer Zwak. Het voelt alsof al mijn inspanningen voor niets zijn geweest. Aan de andere kant als ik het niet had gedaan hoe had ik er dan bij gezeten?! Nu moet ik weer even het hogere doel voor ogen houden en niet op te korte termijn denken.
Vandaag Donderdag naar de ARBO dienst. Blijkt dat ze daar niets van een afspraak weten.........Toch maar even een gesprek gehad over het verloop van mijn ziek zijn én mijn herstel en een eindevaluatie gemaakt.
Ik vind het weer even genoeg voor één week. Zo zie je maar. Non-Hodgkin overwinnen is één ding, de nasleep is wat anders!
donderdag 9 juni 2011
donderdag 2 juni 2011
Vicki Brownhuis
Vandaag de Vicki Brownhuis nieuwsbrief ontvangen. Het "huis" waar je als lotgenoten die kanker hebben (gehad) met elkaar kunt praten maar vooral ook ontspannend bezig kunnen zijn. Via een link kun je het Vicki Brown huis steunen. Zie onderstaand bericht:
Stem op het Vicki Brownhuis op de website van Specsavers. Als wij tot de 2 meest gekozen 'goede' doelen behoren, doneert Specsavers een bedrag dat opgehaald is met ingezamelde oude brillen. Zo kunt u ons helpen:
- Klik op de volgende link en stem op ons: http://www.
Kleine moeite veel goed doen.
Update:
1-6-2011 officieel werkeloos. Vorige week een eenvoudig afscheid gehouden op het werk. Het was wel emotioneel maar ook mooi. De jongens hadden een fotoboek samengesteld met leuke en lieve teksten. Het was en is me duidelijk dat ik er werd gewaardeerd en ook weer terug kan komen in betere tijden.
Hier thuis ben ik druk bezig met van alles en tegelijkertijd niets. Een van de gevolgen van de chemo (of de stress van het ziek zijn geweest?) is dat ik erg vergeetachtig ben. Ook mijn concentratie blijft achter. De combinatie zorgt ervoor dat ik mezelf het ene moment iets voorneem te gaan doen om het daarna direct weer te vergeten. De winkel loop ik binnen met het vaste voornemen om dat en dat te halen om vervolgens thuis er achter te komen dat ik het niet heb gekocht. Met een beetje geluk weet ik het nog in de winkel en race ik gewoon twee, drie keer door dezelfde gangen. Nu hoor ik iedereen denken dan maak je toch een briefje?! Maar ook dat vergeet ik!
Het sporten hou ik nu op drie keer per week. Per keer een half uur cardio, een half uur werken met gewichten, en weer een half uur cardio. Gisteren ging het zomaar mis. Na een half uur loopband kreeg ik mijn adem niet "terug" en begon ik te hyperventileren. Voor mij helemaal nieuw maar ik wist wel wat er aan de hand was. Te druk in mijn hoofd, veel denken, emotioneel worden tijdens inspanning waardoor mijn hart ook gaat jagen en mijn borst samenkrampt. Bij de cooldown lukte het dus niet te ontspannen en bij te komen, met als gevolg hyperventileren. De instructeur reageerde adequaat met een zakje en later een glas water en even rustig zitten. Ik ben naar huis gegaan. Toch mijn grenzen goed in de gaten houden, dus.
Gisteren had ik ook een afspraak in het UMC. Op de site van de lymfeklierkanker vereniging heeft een oproep gestaan voor deelnemers aan een onderzoek: Vertrouwen in je arts. met name was er aandacht voor communicatie tussen behandelaar en patiënte. Ik moest twee video's bekijken en daar vragen over beantwoorden. Interessant om te merken dat er maar heel weinig voor nodig is in de communicatie om meer vertrouwen te hebben! Daarna door naar zoon in Maarssen, helemaal leuk en helemaal bekaf!
Hier nog eens de link voor het Vicki Brownhuis: Stemmen jullie mee?!
http://www.
Stem op het Vicki Brownhuis op de website van Specsavers. Als wij tot de 2 meest gekozen 'goede' doelen behoren, doneert Specsavers een bedrag dat opgehaald is met ingezamelde oude brillen. Zo kunt u ons helpen:
- Klik op de volgende link en stem op ons: http://www.
Kleine moeite veel goed doen.
Update:
1-6-2011 officieel werkeloos. Vorige week een eenvoudig afscheid gehouden op het werk. Het was wel emotioneel maar ook mooi. De jongens hadden een fotoboek samengesteld met leuke en lieve teksten. Het was en is me duidelijk dat ik er werd gewaardeerd en ook weer terug kan komen in betere tijden.
Hier thuis ben ik druk bezig met van alles en tegelijkertijd niets. Een van de gevolgen van de chemo (of de stress van het ziek zijn geweest?) is dat ik erg vergeetachtig ben. Ook mijn concentratie blijft achter. De combinatie zorgt ervoor dat ik mezelf het ene moment iets voorneem te gaan doen om het daarna direct weer te vergeten. De winkel loop ik binnen met het vaste voornemen om dat en dat te halen om vervolgens thuis er achter te komen dat ik het niet heb gekocht. Met een beetje geluk weet ik het nog in de winkel en race ik gewoon twee, drie keer door dezelfde gangen. Nu hoor ik iedereen denken dan maak je toch een briefje?! Maar ook dat vergeet ik!
Het sporten hou ik nu op drie keer per week. Per keer een half uur cardio, een half uur werken met gewichten, en weer een half uur cardio. Gisteren ging het zomaar mis. Na een half uur loopband kreeg ik mijn adem niet "terug" en begon ik te hyperventileren. Voor mij helemaal nieuw maar ik wist wel wat er aan de hand was. Te druk in mijn hoofd, veel denken, emotioneel worden tijdens inspanning waardoor mijn hart ook gaat jagen en mijn borst samenkrampt. Bij de cooldown lukte het dus niet te ontspannen en bij te komen, met als gevolg hyperventileren. De instructeur reageerde adequaat met een zakje en later een glas water en even rustig zitten. Ik ben naar huis gegaan. Toch mijn grenzen goed in de gaten houden, dus.
Gisteren had ik ook een afspraak in het UMC. Op de site van de lymfeklierkanker vereniging heeft een oproep gestaan voor deelnemers aan een onderzoek: Vertrouwen in je arts. met name was er aandacht voor communicatie tussen behandelaar en patiënte. Ik moest twee video's bekijken en daar vragen over beantwoorden. Interessant om te merken dat er maar heel weinig voor nodig is in de communicatie om meer vertrouwen te hebben! Daarna door naar zoon in Maarssen, helemaal leuk en helemaal bekaf!
Hier nog eens de link voor het Vicki Brownhuis: Stemmen jullie mee?!
http://www.
Abonneren op:
Posts (Atom)